Machu Picchu en weer verder met wat obstakels...

Even een lannnnnnnnnng verhaal, loop wat achter, that´s me :)

Machu Picchu hebben we gehaald!!! Het was afzien maar echt geweldig!!!
Zaterdag 23 november vertrokken we `s morgens vroeg. Uitslapen is er niet bij als je op reis bent... Na een paar uur rijden kwamen we aan op onze startplaats: 82 km. Het begon als een vrij ontspannen wandeling. Het ging een beetje op en af. Halverwege hadden we lunch en na ongeveer zes uur lopen kwamen we aan op onze kampplaats. Onze tentjes stonden al. Zelfs onze matrassen waren al opgeblazen, heb ik overigens niet een keer zelf gedaan, we hadden van die charmante galante mannen in de groep joh :). Eerst hadden we nog ´happy hour´, dat hield in; cocathee (voor de hoogteziekte) met popcorn en biscuitjes en daarna avondeten. Het eten was echt goed en lekker tijdens de Inca trail! Altijd minimaal twee gangen, soep en nog iets met aardappels/pasta/rijst of alles door elkaar. We hebben zelf een keer taart bij ons ontbijt gehad. Na het avondeten nog even chillen en dan naar bed. Ik lag gewoon al om 21.00 in bed!

Inmiddels is mijn Inca geschiedenis ook aardig bijgespijkerd. Er is overigens ook nog een hoop onduidelijk. Maar ze hebben geleefd van 1200 tot 1574 ongeveer. Machu Picchu is pas in 1911 ontdekt, waarom, is nog steeds niet duidelijk. Er wordt hier trouwens ook geloofd dat er nog Inca´s diep in de jungle leven, hier mogen geen toeristen en geen wetenschappers komen...

Onze groep bestond uit 14 mensen en drie gidsen. Dat was best wel groot. Een Amerikaans gezin, drie Brazilianen, Spanjaard, Polen, Belgische, Engelse, vanalles doorelkaar dus en de gemiddelde leeftijd was denk ik rond de 30 jaar. Was een leuke groep!

De tweede dag, is meteen ook de zwaarste dag. Het was weer vroeg opstaan; 5 uur :(. Na het ontbijt gingen we van start, het begon meteen goed met vijf uur klimmen! Dat was echt heel zwaar!! Ik ben op m´n eigen tempo naar boven gelopen, ging nog best goed eigenlijk. Wel leuk dat je steeds een beetje dezelfde mensen tegenkomt en daar soms een groepje mee vormt. Na een uur klimmen even pauze, toen het deel twee, alleen maar Incasteps. Dat is ongeveer dubbele hoogte traptrede en dan alles ongelijk. Na twee uur dat gehad te hebben even pauze (lekker een uur in de zon liggen slapen hihi) en daarna deel drie. Pfff dan denk je dat je er bijna bent en dan duurt dat gewoon nog 20 minuten ofzo. Maar eenmaal boven werd ik wel weer beloond met een prachtig uitzicht! Ik heb daar even op Kim gewacht en uiteraard een geweldige fotoshoot gehouden. Daarna als een soort halve slak gedaald. Dalen is trouwens ook nog niet zo eenvoudig hoor! Eenmaal op de kampplaats kon ik gelijk bij de lunch aanschuiven. Kim voelde zich niet heel erg goed, veel last van haar buik. De gids stuurde toen even twee porters de berg/bos in om plantjes te plukken om thee van te maken. Wonderlijk genoeg hielp het ook nog :). We sliepen deze nacht op het hoogste punt van de drie nachten, achteraf bleek ook op een oud Incakerkhof, er doen daar rare verhalen de ronde over. Ik heb het echt koud gehad, m´n alpacasokken bleken toch net niet warm genoeg helaas.

Oh ja, we hadden echt een super snelle Poolse in de groep. Dag twee was zij al om 10.45 op de kampplaats, voor alle porters etc. Ik lag toen nog halverwege de berg in de zon bij te komen :p.

Dag drie was klimmen en dalen en vooral Incaflat (dat is dus gewoon op en af). Deze dag hebben we de meeste kilometers afgelegd, 15 in totaal. De natuur veranderde na de tweede pass in cloudforest, erg mooi! Kim en ik waren niet erg snel, we deden aan fotoshoots en hielden ons eigen happy hour, maar we kwamen er heus wel het moet natuurlijk ook wel leuk blijven :). Na 11 uur onderweg te zijn geweest kwamen we aan op het kamp en nog steeds geen beren gezien :(.

Even voor het idee, er starten iedere dag ongeveer 200 toeristen met de Inca Trail en daarnaast nog eens 300 porters en gidsen. Best veel dus. Wij hadden ook onze persoonlijke porter. We dachten, met 5 kg op je rug 45 km lopen is opzich al zwaar genoeg, dus onze slaapspullen en slaapzakken werden door een porter gedragen. Ik had echt medelijden met die mensen! Ze zijn zo klein en dun en dan lopen ze met 50 kg zo´n berg op. Eentje was wel erg sneu, want zelfs wij waren zelfs sneller dan dat hij was.
Met het weer hebben we ook super veel geluk gehad. We zitten in het regenseizoen maar alleen nacht twee en ochtend drie hebben we wat regen gehad. Anders was het echt wat minder leuk geweest en had ik niet een uur geslapen bij stop twee maar een uur gehuild van ellende denk ik.

Dag vier was erg vroeg opstaan, 3.30 ging de wekker... Dat was eigenlijk alleen omdat de porters de trein anders zouden missen. Daarna hebben we een paar uur moeten wachten voordat we van start konden. Toen was het nog twee uur lopen in hoog tempo (vooral bergop en incaflat) naar de Sungate toe. Het laatste stuk waren monkeysteps (op handen en voeten naar boven...?). Vanaf de Sungate had je voor het eerst uitzicht op Machu Picchu. Echt super mooi! We hadden wederom geluk, want het was niet mistig!! Daarna nog een uur afdalen naar Machu Picchu en je kon weer los met foto´s maken!
Op Machu Picchu hebben we een twee uur durende rondleiding gehad, zelf ook nog twee uur rondgelopen en toen waren we echt wel moe maar voldaan. Opweg naar Aguas Calientes, dit keer geen hotsprings (geen tijd, ze waren er wel) maar lekker uitgebreid met de groep geluncht. Uiteindelijk waren we om 21 uur weer in ons hostel in Cusco.
Het waren vier zware maar super mooie dagen, echt een geweldige ervaring!!

Hier doen ze trouwens ook aan Flappies, maar dan in cavia vorm. Zo is het je huisdier, zo ligt ie op je bord :). Smaakt een beetje naar kip, maar de aanblik van zo´n cavia kan ik gewoon niet aan...

Na Machu Picchu even ´rust´ genomen, ik ben zo verstandig dat wil je gewoon niet weten. Verder dan het Choco-museum, Incamuseum en de Italiaan zijn we niet gekomen geloof ik. Toen opweg naar Puno, Lake Titicaca.
We hebben een tweedaagse tour op Lake Titicaca gedaan.
Eerste dag een bezoek aan de Floating Islands, Uros gebracht. Heel apart hoe die mensen daar leven. De vorige dag was er storm geweest, dus moesten ze de eilanden weer met bootjes op hun plek duwen...
Daarna door naar Amantani. Mooi boottochtje over het meer. Op Amantani werden we opgewacht door onze ´mama´s´. Wij hadden een mama van 14 jaar oud. Dat was eigenlijk best heftig, haar moeder was overleden, haar vader woonde bij haar broers in Juliaca op het vaste land en zij ging hier naar school en werkte in het weekend.
Ik voelde me niet echt heel fit en dat werd er niet beter op. We hebben ´s middags nog een berg naar Pachapata (zonnetempel) beklommen, dit was echt verre van leuk (de rest vond het overigens enig). Maar de paracetamol deed z´n werk en ´s avonds ben ik geheel in klederdracht naar het feest geweest. De volgende dag werd er niet beter op. Op het volgende eiland ben ik als een slak naar boven geklommen. Dat was denk ik ook een beetje het begin van de volgende drie dagen die ik met koorts en slap als een vaatdoek in een hostelbed heb doorgebracht. Oh wat wilde ik toen graag naar huis! Maar ja dat werkt zo niet, dokter langs geweest, pilletjes gehad, Kimmie voor me gezorgd en inmiddels gaat het al weer veel beter :).

Opweg naar Bolivia. Dan krijg je dus eerst een stempel van de politie, dan van de immigratiedienst van Peru dat je het land uit gaat en dan een stempel dat je Bolivia in bent. Het duurde even voordat we het door hadden, maar we zijn in Bolivia!!!!!!!! In Copacabana (die heb je dus niet alleen in Brazilie ;)) hebben we een eendaagse eilandtour gedaan. Nou een wild boottochtje was het wel! Storm, onweer, lekkend dak maar gelukkig geen kotsende mensen. We zijn namelijk naar Isla del Sol geweest, Sol betekent zon... Heerlijk in de regen rond gehobbeld achter een gids aan. Maar gelukkig klaarde het weer op. Toen hebben we nog drie uur van noord naar zuid gelopen. Er was echt bijzonder weinig te zien hier, wel weer mooie uitzichten en het was gezellig. M´n conditie is nog niet op topniveau maar ja wat wil je schijnt...

Inmiddels zijn we in La Paz aangekomen......

Beso vanuit Bolivia!!!